Złość, gniew, wzburzenie – każdy człowiek doświadczył ich przynajmniej raz w życiu. Dziecko również. Jak sobie z tym radzić?

Wszystkie dzieci się złoszczą. Złość towarzyszy maluchowi zawsze wtedy, kiedy coś idzie nie po jego myśli: gdy rozsypie się wieża z klocków, gdy mama zabrania wejść na dywan w ubłoconych butach, kiedy nie można hałasować, bo śpi młodszy brat – maluch demonstruje swój bunt i niezadowolenie. Objawiać się to może bardzo różnie. 

Reagować czy zignorować?
Dzieci, podobnie jak dorośli mają prawo się denerwować i złościć. Te emocje towarzyszą czasem każdemu – od niemowląt do osób dorosłych. Jednak dla rodzica, który czasem nie wie, co zrobić, to wyjątkowo trudna sytuacja.

Na napady złości u dziecka trzeba reagować – różnie w zależności od stopnia rozwoju. Roczne dziecko najlepiej jest zostawić w chwili złości i nie zwracać na nie uwagi. U dwulatka warto odwrócić jego uwagę od denerwującej go sprawy. Natomiast trzylatek powinien dostać przyzwolenie na wyładowanie złości, ale w określonym miejscu, które rodzic dla niego wyznaczy, np. przedpokój, albo miejsce na dywanie. 

Jak na złość
Holenderscy badacze dowiedli, że doświadczanie wybuchu czyjejś złości może mieć pozytywny wpływ na kreatywność osoby, która tego gniewu doświadcza. Gerben Van Kleef, Christina Anastasopoulou i Bernard Nijstad zbadali, jak zachowuje się odbiorca czyjegoś gniewu. Wyniki przeprowadzonych przez nich badań opublikowano w "Journal of Experimental Social Psychology". Oprócz samej złości badaczy interesowała też motywacja epistemiczna (ME) badanych. Taki rodzaj motywacji jest cechą ludzi, którzy dążą do zrozumienia danej sytuacji i są otwarci na różne stanowiska. Osoby z wysoką ME czyjś gniew motywował oraz powodował wzrost kreatywności, zaś u osób z niską ME zmniejszał motywację i twórcze myślenie. (źródło: badania.net)

Nie można znać wszystkich odpowiedzi na pytania, aby poradzić sobie z gniewem dzieci, ponieważ przyczyn tego gniewu jest nieskończenie wiele, podobnie jak rozwiązań sytuacji, w której dziecko ulega złym emocjom. Można jednak próbować zrozumieć napad złości dziecka i dążyć do zażegnania takiej sytuacji, pamiętając, że każda złość może mieć pozytywne aspekty.