Dociekliwość naszych pociech nierzadko z perspektywy czasu staje się anegdotą, którą często po latach powtarzamy podczas spotkań w gronie rodzinnym. W towarzystwie cioć i babć wspominany rezolutne zachowanie naszego malca, który wszystkimi sposobami próbował uzyskać od nas odpowiedź na najbardziej krępujące pytania. Jednak wcześniej, gdy nasza pociecha zadaje nam trudne pytania, zamiast zalewać się rumieńcem, spróbujmy wybrnąć z kłopotliwej sytuacji. Jak zatem to zrobić?

Małe dzieci, które dopiero poznają świat dorosłych są w gruncie rzeczy bardzo spostrzegawczymi istotami. Ludzie dorośli często dziwią się, że malec zadaje im trudne pytania. Dorośli uważają bowiem, że większość problemów, które dotyczą ich świata nie jest zarezerwowana dla najmłodszych i wiele z nich uznana jest przez nich za tematy tabu. Tymczasem dzieci na swój sposób próbują odkrywać niepoznany przez nich dotąd otaczający ich świat. Dzieci są bardzo naturalne i szczere, dlatego często twarze dorosłych pokrywa rumieniec, gdy najmłodsi zadają im niewygodne pytania. Rodzice zastanawiają się wówczas, jaka odpowiedź byłaby najwłaściwsza? I w jaki sposób ją sformułować, aby wybrnąć z tej trudnej dla nich sytuacji?

Niepotrzebne zażenowanie

Większość rodziców zastanawiając się, jak rzeczowej odpowiedzi udzielić własnemu dziecku, szuka pomocy wśród znajomych, którzy mają podobne rozterki. Niektórzy z niepokojem wertują poradniki i lektury, które mają pomóc im rozwikłać ten pedagogiczny problem. Najwłaściwsze jednak powinno stać się zdanie na zdrowy rozsądek. Pamiętajmy, że dziecko zadając pytania dotyczące np. sfery intymnej odnosi się do tego typu zjawiska jak żeglarz, który pragnie popłynąć statkiem w kierunku nowego zakątka. Chce przy tym poznać niezbadany jeszcze przez niego kontynent. I z pewnością nie zdaje sobie nawet sprawy, że stawia dorosłych w niezręcznej sytuacji, gdyż dla niego jest to całkiem naturalne. Dlatego w tej sytuacji nasza bezradność nie jest uzasadniona. Pierwsze, nieporadne pytania dziecka, które dotyczą seksualności są najczęściej wynikiem spostrzegawczości malca, który dostrzega, że budową anatomiczną znacznie różni się od swoich koleżanek z przedszkola czy podwórka, z którymi na co dzień bawi się ulubionymi zabawkami. Jednak mądry rodzic powinien zdawać sobie sprawę, że tego typu pytanie może tylko pogłębić więź między nim a jego ukochanym maleństwem. Nie bójmy się, że nie poradzimy sobie z udzieleniem odpowiedzi!

Interesująca pogawędka z dociekliwym malcem

Dziecku, które dopytuje się, skąd wzięło się na świecie możemy powiedzieć na przykład, że do tego, aby urodziło się maleństwo potrzebni są i mama, i tata. Gdy oboje darzą się wzajemnym uczuciem i bardzo do siebie przytulają wówczas na świecie pojawia się mała istota, która jest chłopcem lub dziewczynką. Mimo, że odpowiedź ta może wydawać się dorosłym nieco naiwna, to powinni oni uwzględnić takie aspekty jak fakt, że dzieci na pewnym etapie nie muszą być wtajemniczane we wszystkie zjawiska ze świata ich rodziców. Przywilejem dzieciństwa jest bowiem brak świadomości szczegółów pewnych zjawisk i zagrożeń, które czyhają we współczesnym nam świecie. Inteligentny rodzic wie, że aby dziecko prawidłowo rozwijało się emocjonalnie i społecznie, musi mieć pewien dystans do rzeczywistości. Chociaż niezwykle istotne jest również i to, aby przestrzegać je przed złymi ludźmi, którzy mogą wykorzystać je do swoich niecnych zamiarów. Możemy na przykład uzmysłowić naszemu malcowi, że nikt nie ma prawa dotykać czy oglądać ich ciała. Wyjątek stanowi osoba, której rodzice na to pozwolą, na przykład lekarz podczas badania w gabinecie, które najczęściej odbywa się w obecności rodziców.

Są sytuacje, w których my również nie zakrywamy swojego ciała, na przykład, gdy rozebrani chodzimy na plaży. Można także spróbować nawiązać do kwestii kulturowych i wyjaśnić, że zakrywanie przez nas ciała związane jest z obyczajami, które u nas panują. Możemy dodać, że na innych kontynentach może wyglądać to inaczej, i na przykład Afrykanie nie zasłaniają swojego ciała. Dziecko wraz z rozwojem myślenia stara się poznać i zrozumieć świat. Nade wszystko powinniśmy w sposób troskliwy powoli przygotowywać je do dorosłego życia, pamiętając przy tym, aby nie odbierać mu typowej dla jego wieku beztroskiej radości, niepotrzebnie informując je o niebezpieczeństwach, których nie brakuje w dorosłym życiu.

Autor: Daria Głowacka