Uczeni z Uniwersytetu w Madrycie ustalili, że tylko 6% osób pracuje w zawodzie, w którym chcieli pracować w dzieciństwie. Jednocześnie dzieci, które aspirują do zawodów uznawanych za typowe dla swojej płci mają dwukrotnie większą szansę na pracę w tym zawodzie jako osoba dorosła.

Przebadano ponad 3300 osób od dzieciństwa aż do podjęcia pierwszej znaczącej pracy zawodowej. Uczeni przeanalizowali czynniki, które były związane z cechami środowiska rodzinnego, takie jak  zawody rodziców i podział ról w domu. Badali też cechy psychologiczne dziecka, zwłaszcza motywację do nauki i poczucie własnej wartości. 

Okazuje się, że podział ról w domu ma wpływ na to, jaki zawód wybiorą dzieci. W rodzinach z tradycyjnym podziałem obowiązków domowych chłopcy aspirują do zawodów, które są zwyczajowo męskie. Jednak dziewczęta z takich samych rodzin wcale nie są bardziej skłonne do wybierania zawodów typowych dla ich płci.

Innym spostrzeżeniem naukowców jest to, że sytuacja społeczno-ekonomiczna rodziców wpływa na zawodowe ambicje ich dzieci. Córki rodziców z wyższym wykształceniem wydają się dążyć do osiągnięcia wysokiej hierarchii zawodowej, nawet jeśli nie są to zawody typowe dla kobiet np. chcą pracować w biznesie. Z kolei synowie takich rodziców częściej wybierają  mniej typowe dla ich płci zawody.

Innym ważnym czynnikiem wpływającym na wybór zawodu, szczególnie wśród chłopców jest samoocena. Według badania, chłopcy, którzy mają wyższą ocenę własnej wartości aspirują do zawodów mniej typowych dla płci i potrafią przełamać normy społeczno-kulturowe.

J. G. Polavieja, L. Platt. Nurse or Mechanic? The Role of Parental Socialization and Children's Personality in the Formation of Sex-Typed Occupational Aspirations. Social Forces, 2014